Σάββατο 19 Μαρτίου 2011

Πήγα σε trash πάρτυ.


Και το θέμα δεν είναι ότι πήγα. Αλλά ότι υπάρχουν λόγοι για να ξαναπάω.

-Τα Κακά Κορίτσια, η Αλέξια, οι BigAlice, ο Ανδρέας Μικρούτσικος και ένα σωρό άλλα σάψαλα, δεν πέθαναν ποτέ στις καρδιές των θαμώνων.
-Έπαιξε intro από Dragon Ball”, “Sailor Moonκαι Ghost Βusters”. Ένιωσα τόσο μικρός, που πέταξα το ποτό μου και παρήγγειλα Baileys χωρίς αλκοόλ.
- Τίτλοι αρχής από “Μικρό Σπίτι στο Λιβάδι”. Ξαφνικά βρέθηκα να χορεύω με Μαίρη, Λώρα και Αλμάντζο ενώ το μαγαζί γέμισε γελάδια.
-Υπήρχαν μικρές ανάσες ποιότητας. Ελευθερία μου Αρβανιτάκη μου, εγώ δε θα σε θεωρήσω ποτέ trash.
-Κανείς δε σε παρεξηγεί. Σιγοψιθυρίζεις “dabadi dabada” από Blue και, ρίχνοντας μια γρήγορη ένοχη ματιά γύρω σου, θα δεις πως οι άλλοι έχουν ήδη φτάσει στο δεύτερο κουπλέ.
-Britney Spears: Δεν της έχει δοθεί μεγαλύτερη αξία σε μαγαζί.
-Πασχάλης: Ξαναέγινε πλατινένιος. “ε μα είσαι..Καταπληκτικός!
-Έλειπαν σημαντικά πρόσωπα από την παρέα. Ξέρουν αυτά. ;)
-Γιατί ακόμα κι αν δεν είσαι στην καλύτερη διάθεση, το μουσικό παρελθόν σου είναι εκεί για να σε πάρει από το χέρι και να σε πάει δυο βήματα ..πίσω.
-Ξαναείδα το logo του “New” και του “Tempo”. Μην αναρωτιέσαι εσύ, έχοντα μνήμη από το 2001 και μετά. Ήταν τα MTVs του τότε μας.
-Έπαιξε τραγούδια που δεν άξιζαν χορό αλλά σταυρό. YMNOI! Να, σαν κι αυτό..